Arhavi Masaj Salonu

Mesele şu ki, biz karşılıklı bağlarımlı Arhavi Masaj Salonu

bir gerçeklikte yaşıyoruz ve en önemli başarılarımız,

şimdiki yetilerimizin çok ötesindeki karşılıklı bağlarımlılık

becerilerini gerektiriyor.

“Bunu hemen şimdi istiyorum.” İnsanlar bir şeyler

istiyor, bununla beraber derhal şimdi olsun istiyorlar. “Para

istiyorum. Güzel, büyük bir ev, güzel bir araba, en

büyük ve en iyi eğlence merkezini istiyorum. Hepsini

istiyorum ve de hak ediyorum.” Günümüzün “kredi

kartı” toplumu “şimdi alıp sonrasında ödeme”yi

kolaylaştırsa da, ekonomik gerçeklikler eninde

nihayetinde devreye giriyor ve bu yarışta satın

alımlarımızın üretme yeteneğimizin önüne

Arhavi Masaj Salonu

geçemeyeceği, kimi zaman acı bir biçimde bize

hatırlatılıyor. Bunun tersi geçerliymiş benzer biçimde davranmak

sürdürülebilir bir tavır değildir. Çıkar talepleri

acımasızdır ve affetmez. Çok çalışmak bile kafi

değildir. Teknoloji alanındaki baş döndürücü değişim

hızı ve piyasalarla hızla gelişen teknolojinin küreselleşmesinin

getirdiği artan rekabet yüzünden, eğitimli olmakla

yetinmeyip, kendimizi devamlı tekrar eğitmek ve

tekrar yaratmak zorundayız. Eskimekten kaçınmak

için zihinlerimizi geliştirmeli, devamlı bilemeli ve

yeterliklerimizi geliştirecek alanlara yatırım

yapmalıyız. İş dünyasında, sonuçlar patronların

güdümünde ve bunun haklı sebepleri var. Rekabet

şiddetli; varlığımız tehlike altında. Bugün üretme

gereği, bugünün gerçekliğidir ve ana para taleplerini

temsil eder, ama başarının gerçek anahtarı,

sürdürülebilirlik ve büyümedir. Çeyrek senelik

hedeflerinizi karşılıyor olabilirsiniz, ama asıl sorun

şudur: O başarıyı bir, beş, on yıl sonrasındasürdürmek ve çoğaltmak için ihtiyaç duyulan yatırımı yapıyor

musunuz? Kültürümüz ve Wall Street, sonuçları bugün

istiyor. Ama bugünün taleplerini, yarının başarısını

ortaya çıkaracak olanaklara yatırım yapma gereğiyle

dengeleme ilkesinden kaçınılamaz. Aynı şey

sağlığınız, evliliğiniz, aile ilişkileriniz ve toplumunuzun

ihtiyaçları için de geçerlidir.

Kabahatlama ve kendini kurban gibi görme. Bir probleminin

olduğu yerde genel anlamda bir suçlama da vardır. Cemiyet

kurban rolünü oynamaya düşkün. “Keşke patronum

bu kadar denetim budalası olmasaydı… Keşke bu

kadar yoksul doğmasaydım… Keşke daha iyi bir

yerde yaşasaydım. Keşke babamdan böyle öfkeli bir

mizaç geçmeseydi bana… Keşke çocuklarım bu

kadar isyankâr olmasalardı… Keşke departmanımız

siparişleri devamlı yüzüne gaslıne bulaştırmasaydı…

Keşke bu kadar gerileyen bir sektörde yer

almasaydık… Keşke çalışanlamış olurımız bu kadar miskin

ve hevessiz olmasalardı… Keşke eşim daha anlayışlı

olsaydı… Keşke…